یادته تو اون روزای کودکی نامه می دادیدم به هم یواشکی

یادته خونه می ساختیم روی اب با یه کاغذو یه سقف پولکی

همیشه می خندیدیم از ته دل یادته گریه میکردیم الکی

تو میگفتی مثل باغ غزلی من می گفتم مثله باغه میخکی

هیچ کسی نمی تونست جدا کنه مارو از هم حالا با هر کلکی

اره بچه بودیم و مست خیال اما عشقمون نبود دروغکی

حالا اما دیگه ما بزرگ شدیم می دونم بی دل شدی راست راسکی

تو میگی خشکیده باغه غزلت ولی تو هنوزم یه باغه میخکی

نوشته های دیگران()

خودمو گول می زدم توی دورنگی
نمی خواستم ببینم دل سنگی
می دیدم داشتی یواش یواش می رفتی
اما خواستم خوش باشی توی زرنگی
هی می گفتم دل خوش فردا می مونم
واسه خوندن تو بودی تنها بهونم
هی می گفتم به خودم همش خیاله
همه این حرفا یه شوخییه می دونم
تو چشات برقی نبود مثل گذشته
تازه فهمیدم از این حرفا گذشته
من همونیم که بودم تو داری عوض می شی
من همونیم که بودم تو داری عوض می شی


((ما به هر حال می پریم بی چشم و دل بی پروبال
ما به مشکی دل خوشیم دورنگییا رو بی خیال))
مشکی باشید.

نوشته های دیگران()

این وبلاگ تعطیله
[عناوین آرشیوشده]